Ono što ovu kuću razlikuje od drugih vidljivo je već pri ulasku u naselje Borovje, naselje “u izgradnji”. To nije samo specifičan kosi krov “u krivom smjeru”, koji kuću izdvaja od drugih i njen je najbolji element, nego suzdržanost i racionalnost u plastici pročelja i upotrebi boje. Pojavnost zgrade nemoguće je izdvojiti od konteksta u kojem nastaje, zato što je on najjače odre|uje. 

Urbanizam naselja Borovje čudna je mješavina “štapićastog” CIAM-ovskog urbanizama Novog Zagreba i kasnijih kompromisnih rješenja savinutih oblika, npr. naselja Dugave ili Jarun. Dok je u tim naseljima tzv. kikiriki urbanizam uspio barem stvoriti postmodernističku “ulicu”, koju stanovnici vole i borave na njoj, dotle je ta želja za slikovitošću u naselju Borovje potpuno izostala. Nečitkosti tog naselja pridonijela je nejasna prometna mreža i nedostatak osmišljenih javnih površina. U takvom kontekstu, gdje je urbanistička “markica” u obliku “kikirikija” potpuno odredila oblik i katnost (Po+P+4+K), pojavila su se i dodatna ograničenja s kojima se autor suočio.